Inspiracja pozostaje ta sama.
Interpretacja jest zupełnie inna…

Nadchodzi noc, przynosząc kuszący mrok i słodki letarg. W ciemności powietrze emanuje metaforycznym zapachem, łagodnym i bogatym. Kwiaty, które uparcie powstrzymują się przed kwitnięciem w dzień, w nocy oszałamiają pełnią aromatów. Dźwięki zmieniają się w szepty, kształty tracą kontury, a linie tworzą nieznane wzory.

Mrok drży, głęboki i niebezpieczny. Daje poczucie spokoju i jednocześnie strachu – przed burzą. Myślę o Zeldzie, biegnącej ku słodkiemu szaleństwu nocy. O Zeldzie, gotowej wyruszyć i pozostawić za sobą oślepiające, brutalne światło rzeczywistości.

Skład:
Nuty głowy: cytrusy, goździki (przyprawa), ketmia piżmowa (ambrette), przyprawy
Nuty serca: ambra, paczula, sandałowiec, wetiwer
Nuty bazy: ambra, cedr, mech dębowy, piżmo, wanilia